Çağatay Ulusoy’un evinde yaşananlar Hazal Kaya’yı şaşkına çevirdi!

.

.

.

Hazal Kaya, yıllardır Çağatay Ulusoy ile sıkı dosttu. Birlikte birçok projede yer almış, zamanla birbirlerinin hayatlarının en yakın parçası haline gelmişlerdi. Ancak son zamanlarda aralarındaki ilişki biraz soğumuş, hayat koşuşturmacaları nedeniyle görüşmeleri azalmıştı. Hazal, Çağatay’ı özlüyor ve geçmişteki dostluklarını tekrar canlandırmayı istiyordu.

Bir gün, Çağatay onu arayarak uzun bir aradan sonra buluşmak için davet etti. Hazal, mutlulukla kabul etti. Çağatay, ona evinde bir akşam yemeği hazırlamayı önerdi. Hazal, Çağatay’ın evinde her zaman rahat hissetmişti, çünkü orası, yıllardır dostluklarının simgesi haline gelmişti. Ancak bu sefer, bir şeylerin farklı olduğunu hissediyordu.

Akşam yemeğine gittiğinde, Çağatay’ın evinde bir tuhaflık vardı. Evdeki dekorasyon, önceki halinden çok farklıydı. Eşyalar, yerlerinden farklı bir şekilde yerleştirilmişti ve çok modern bir hava vardı. Ama asıl dikkat çeken şey, evdeki atmosferdi. Çağatay, bir zamanlar sakin ve huzurlu olan evini şimdi daha soğuk ve mesafeli bir hale getirmişti.

Hazal, “Burası biraz değişmiş, değil mi?” diye sordu. Çağatay, hafif bir gülümsemeyle başını salladı. “Evet, biraz yenilik yapmak istedim. Hayatımda bazı şeylerin değişmesi gerektiğini hissediyorum.”

İçeriye girdiklerinde, Hazal şaşkınlıkla evin diğer köşelerine bakıyordu. Çağatay’ın çalışma odasında, birkaç eski fotoğraf ve hatıra eşyası tamamen kaybolmuştu. Onun yerine, modern sanat eserleri ve soyut tablolar yerini almıştı. Hazal, Çağatay’ın geçmişten kopmak istediğini fark etti. “Çağatay, eski anıların yok olması seni rahatsız etmiyor mu?” diye sordu.

Çağatay, bir süre sessiz kaldı. “Hayat değişiyor, Hazal. Bazen geçmişi geride bırakmak gerekiyor. Her şeyin bir zamanı var, dostum.”

O akşam, yemek sırasında Çağatay, Hazal’a hayatındaki büyük değişikliklerden bahsetti. Son zamanlarda daha fazla içe kapanmış, eski dostluklarından uzaklaşmış ve yeni ilişkiler kurmaya başlamıştı. Hazal, Çağatay’ın içsel bir çatışma içinde olduğunu hissediyordu. Onun gözlerinde kaybolmuş bir şeyler vardı, sanki eski Çağatay’dan bir parça eksikti.

Yavaşça, Hazal da ondan geçmişi unutmaya başlamış, eski dostluklarıyla vedalaşmış bir insanla karşı karşıya olduğunu fark etti. Bu, onun için büyük bir şoktu. Çünkü yıllardır bildiği, güvendiği Çağatay, artık eski halinden çok uzaklaşmıştı.

Akşam yemeği bitiminde, Hazal, Çağatay’a gözlerinde hüzünlü bir ifadeyle bakarak, “Belki de gerçekten her şey değişiyor, Çağatay. Ama dostluklarımızın eski haline dönmesini hep istemiştim…” dedi.

Çağatay, gülümseyerek, “Bunu unutma, Hazal. Her şeyin değişmesi gerekmiyor. Ama ben değişiyorum. Umarım bir gün bunu anlarsın.”

Hazal, Çağatay’ın evinden ayrıldığında, kalbinde bir boşluk hissediyordu. Artık eski dostluklarının kaybolduğunu, her şeyin zamanla değiştiğini kabul etmek zorundaydı. Ancak, bir şeyleri kaybetmiş olsa da, Hazal hala Çağatay’ın geçmişteki dostu olarak kalacağını biliyordu.